

Leia sisu riikide kaupa
Zgodnie z ogólną zasadą ustanowioną w prawie portugalskim sądy okręgowe (tribunais de comarca) są właściwe do rozpoznawania spraw niezastrzeżonych dla innych sądów oraz do wydawania orzeczeń w tych sprawach. Sądy okręgowe mają zarówno właściwość ogólną, jak i właściwość szczególną (art. 80 ustawy nr 62/2013 z dnia 26 sierpnia 2013 r.).
Właściwość jest podzielona między poszczególne sądy według przedmiotu sprawy, wartości przedmiotu sporu, hierarchii sądów i kryterium terytorialnego (art. 37, 40, 41, 42 i 43 ustawy nr 62/2013 z dnia 26 sierpnia 2013 r.).
Kwestię tę uregulowano w następujących aktach prawnych:
Jak wspomniano powyżej, przyjmuje się domyślną właściwość sądów okręgowych – innymi słowy, są one właściwe do rozpoznawania spraw niezastrzeżonych dla innych sądów oraz do wydawania orzeczeń w tych sprawach. Sądy okręgowe dzieli się na wydziały (juízos) o właściwości szczególnej i właściwości ogólnej, a także na wydziały lokalne (art. 81 ustawy nr 62/2013 z dnia 26 sierpnia 2013 r.).
Aby ustalić, czy powództwo należy wnieść do lokalnego wydziału cywilnego o właściwości ogólnej czy do centralnego wydziału o właściwości szczególnej, zob. odpowiedź na pytanie 3 poniżej.
Na przykład powództwo o ustalenie stosunku prawnego w postępowaniu zwykłym w sprawie o wartości przedmiotu sporu powyżej 50 000 euro należy wnieść do centralnego wydziału cywilnego (art. 117 ustawy nr 62/2013 z dnia 26 sierpnia 2013 r.).
Tak. Na potrzeby zaskarżania wyroków sądów dokonuje się rozróżnienia między sądami wyższej i niższej instancji. Co do zasady Sąd Najwyższy (Supremo Tribunal de Justiça) rozpoznaje środki zaskarżenia w sprawach, w których wartość przedmiotu sporu przekracza pułap wyznaczony dla sądów apelacyjnych (Tribunais da Relação), natomiast sądy apelacyjne rozpoznają sprawy, w których wartość przedmiotu sporu przekracza pułap wyznaczony dla sądów pierwszej instancji (tribunais judiciais de primeira instância) (art. 42 ustawy nr 62/2013 z dnia 26 sierpnia 2013 r.).
Wspomniane pułapy ustanowiono w art. 44 ustawy nr 62/2013 z dnia 26 sierpnia 2013 r.
Aby ustalić, który sąd jest właściwy w danej sprawie, należy zastosować przepisy dotyczące określania właściwości na podstawie przedmiotu sprawy, wartości przedmiotu sporu, hierarchii sądów i kryterium terytorialnego, zawarte w ustawie nr 62/2013 z dnia 26 sierpnia 2013 r.
Właściwość miejscową regulują przepisy art. 43 ustawy nr 62/2013 z dnia 26 sierpnia 2013 r.
Aby ustalić, czy właściwy jest sąd w mieście A czy w mieście B, należy zapoznać się z załącznikami I, II i III do ustawy nr 62/2013 z dnia 26 sierpnia 2013 r.
Osoby fizyczne
Odpowiednią zasadę ogólną ustanowiono w art. 80 kodeksu postępowania cywilnego.
Osoby prawne i spółki
Odpowiednią zasadę ogólną ustanowiono w art. 81 kodeksu postępowania cywilnego.
Współuczestnictwo procesowe (bierne) i pozwy zbiorowe
Odpowiednią zasadę ogólną ustanowiono w art. 82 kodeksu postępowania cywilnego.
Sprawy, w których jedną ze stron jest sędzia, małżonek sędziego lub określona osoba bliska sędziego
W takim przypadku zastosowanie ma zasada przewidziana w art. 84 kodeksu postępowania cywilnego.
Rozpoznawanie środków zaskarżenia
Zasadę regulującą właściwość do rozpoznawania środków zaskarżenia ustanowiono w art. 83 kodeksu postępowania cywilnego.
Poniżej przedstawiono łączną odpowiedź na te pytania.
Wyjątki od wspomnianych powyżej zasad ogólnych przewidziano w art. 70–79 kodeksu postępowania cywilnego.
Przepisy szczególne dotyczące egzekucji zawarto w art. 85–90 kodeksu postępowania cywilnego.
Prawo pracy
Odpowiednią zasadę ogólną ustanowiono w art. 13 kodeksu postępowania w sprawach pracowniczych.
Upadłość
W takim przypadku zastosowanie ma zasada przewidziana w art. 7 kodeksu upadłościowego i naprawczego.
Spis inwentarza
Informacje na temat właściwości w postępowaniu o sporządzenie spisu inwentarza znajdują się w arkuszu informacyjnym poświęconym dziedziczeniu.
Świadczenia alimentacyjne na rzecz pełnoletnich i małoletnich dzieci oraz uregulowanie sposobu wykonywania władzy rodzicielskiej
Informacje na temat właściwości w postępowaniach o ustalenie stosunku prawnego w sprawie o przyznanie świadczeń alimentacyjnych na rzecz osób pełnoletnich lub małoletnich, w postępowaniu egzekucyjnym w przedmiocie tych świadczeń i postępowaniach o uregulowanie sposobu wykonywania władzy rodzicielskiej znajdują się w arkuszu informacyjnym poświęconym roszczeniom alimentacyjnym.
Tak. Właściwość umowną uregulowano w art. 95 kodeksu postępowania cywilnego.
Właściwość poszczególnych sądów jest uzależniona od przedmiotu sporu i przedstawia się w następujący sposób:
Centralne wydziały cywilne (Juízos centrais cíveis)
Właściwość centralnych wydziałów cywilnych uregulowano w art. 117 ustawy nr 62/2013 z dnia 26 sierpnia 2013 r.
Centralne wydziały rodzinne i nieletnich (Juízos centrais de família e menores)
Właściwość wydziałów rodzinnych i nieletnich uregulowano w art. 122–124 ustawy nr 62/2013 z dnia 26 sierpnia 2013 r.
Centralne wydziały pracy (Juízos centrais do trabalho)
Właściwość wydziałów pracy uregulowano w art. 126 ustawy nr 62/2013 z dnia 26 sierpnia 2013 r.
Centralne wydziały gospodarcze (Juízos centrais de comércio)
Właściwość wydziałów gospodarczych uregulowano w art. 128 ustawy nr 62/2013 z dnia 26 sierpnia 2013 r.
Centralne wydziały egzekucyjne (Juízos centrais de execução)
Właściwość wydziałów egzekucyjnych uregulowano w art. 129 ustawy nr 62/2013 z dnia 26 sierpnia 2013 r.
SĄDY O WŁAŚCIWOŚCI ROZSZERZONEJ
Sąd do spraw własności intelektualnej (Tribunal da propriedade intelectual)
Właściwość sądu do spraw własności intelektualnej uregulowano w art. 111 ustawy nr 62/2013 z dnia 26 sierpnia 2013 r.
Sąd do spraw konkurencji, regulacji i nadzoru (Tribunal da concorrência, regulação e supervisão)
Właściwość sądu do spraw konkurencji, regulacji i nadzoru uregulowano w art. 112 ustawy nr 62/2013 z dnia 26 sierpnia 2013 r.
Sąd morski (Tribunal marítimo)
Właściwość sądu morskiego uregulowano w art. 113 ustawy nr 62/2013 z dnia 26 sierpnia 2013 r.
SĄDY WYŻSZEJ INSTANCJI
Sądy apelacyjne
Definicję, organizację i funkcjonowanie sądów apelacyjnych określono w art. 67 ustawy nr 62/2013 z dnia 26 sierpnia 2013 r.
Sąd Najwyższy
Organizację Sądu Najwyższego uregulowano w art. 47 ustawy nr 62/2013 z dnia 26 sierpnia 2013 r.
Przepisy mające zastosowanie w tej dziedzinie:
ustawa nr 62/2013 z dnia 26 sierpnia 2013 r. (ustawa o organizacji systemu sądownictwa)
kodeks postępowania w sprawach pracowniczych
kodeks upadłościowy i naprawczy
Informacje przedstawione w tej części nie są wiążące dla punktu kontaktowego, sądów ani innych podmiotów i organów. Należy każdorazowo zapoznać się z treścią obowiązujących aktów prawnych i zmianami do nich.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwy punkt kontaktowy Europejskiej Sieci Sądowej (EJN). Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. ESS ani Komisja Europejska nie ponoszą odpowiedzialności za wszelkie informacje, dane lub odniesienia zawarte w tym dokumencie. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.