Indien een duiker niet goed uitademt bij het opstijgen, of last heeft van longziekten, kan schade aan de longen ontstaan. Het gevolg is dat gasbellen in de bloedbaan komen en opstijgen naar de hersenen. Dit leidt tot hersenschade met vaak ernstige neurologische gevolgen. Ook in het ziekenhuis komt soms onbedoeld gas in de hersenvaten terecht, bijvoorbeeld bij hartoperaties of ingrepen waarbij katheters in de bloedbaan worden gebracht. In de duikwereld is veel ervaring met het inademen van helium-zuurstof als alternatief voor perslucht of pure zuurstof. Er zijn aanwijzingen dat duiken met helium-zuurstof beter is voor de hersenen indien er hersenschade door gasembolieën ontstaat. Daarnaast kan helium gebruikt worden bij de behandeling van gasbellen, onder andere tijdens behandeling in een recompressiekamer (tank waarin overdruk kan worden gecreëerd) waarbij een patiënt onder overdruk wordt gebracht en zuurstof (en/of helium) ademt ter verkleining van de gasbellen. Met deze studie willen wij inzicht verkrijgen in de vraag of het gebruik van helium hersenschade ten gevolge van gasbellen in de hersenbloedvaten kan verminderen. Allereerst zullen wij een proefdiermodel ontwikkelen waarbij hersenschade wordt opgewekt door het injecteren van gasbellen in de hersenbloedvaten. Vervolgens zullen wij helium-zuurstof toedienen voorafgaand en/of na introductie van de gasbellen in de hersenbloedvaten. Deze helium-zuurstof zal worden toegediend onder normale druk en onder verhoogde druk.

De dieren worden onder narcose gebracht en er worden luchtbellen ingebracht in de hersenbloedvaten. De dieren worden blootgesteld aan helium-zuurstof, dit vindt plaats in een kamer waarin de luchtdruk verhoogd kan worden. De dieren worden vervolgens zeven dagen bestudeerd. Er worden neurologische functietesten uitgevoerd, waarbij de dieren moeten balanceren op een ronddraaiende staaf, een plakbandje van één van de voorpoten moeten verwijderen en in een doorzichtige cilinder worden geplaatst (waarbij het aantal contacten van de poten met de wand van de cilinder worden geteld). De dieren worden onder narcose gebracht en gedood.

Gasbellen in de hersenvaten komen weinig voor (bij duikers) en worden vaak niet herkend bij patiënten die de gasembolieën oplopen ten gevolge van een medische ingreep. Daarnaast zijn de symptomen en de ernst van het ziektebeeld van patiënt tot patiënt zeer wisselend. Dit maakt het onmogelijk om bij mensen wetenschappelijk onderzoek te doen naar dit ziektebeeld. Omdat wij geïnteresseerd zijn in de effecten van de gasbellen en de behandeling op de gehele hersenen en dus de interactie tussen gasbellen, bloedsomloop en hersenen, is het niet mogelijk om het onderzoek uit te voeren op cellen of andere niet-dierlijke modellen.