Hartziekte is nog altijd een van de belangrijkste doodsoorzaken wereldwijd. Na een hartinfarct en/of een verhoogde bloeddruk, gaan er cellen verloren door celdood, wordt de hartspier stijf en is er een vermindering in de pompkracht van de hartspiercellen wat uiteindelijk kan leiden tot verslechtering in functie. Dit wordt hartfalen genoemd. Omdat al deze veranderingen door verschillende genen worden veroorzaakt en beïnvloed, is het van belang verschillende vormen van hartziekte te bestuderen. Doel van het project is nieuwe factoren te bestuderen die van belang zijn voor zowel het ziek worden van het hart als voor het herstel van het hart. We zullen uiteindelijk ook onderzoeken of ze in een therapie gebruikt kunnen worden. Als we beter leren begrijpen hoe een hart ziek wordt en hoe we het beter kunnen maken, stelt dit ons in staat om bij te dragen aan de ontwikkeling van nieuwe medicijnen voor mensen die lijden aan hartziekten.

De muizen en rattenpups kunnen worden gedood om weefsels te gebruiken voor onderzoek aan de genen. Bij andere muizen worden hartziekten (zoals een hartinfarct of adervernauwing) door middel van een operatie veroorzaakt óf krijgen ze een dieet met veel vet of zout óf er wordt een stof toegediend waardoor er veranderingen in het hart ontstaan. Om het hart tijdens het experiment te bestuderen krijgen de dieren onder narcose een echo of een ECG. In een aantal groepen worden de dieren therapeutisch behandeld voor de veroorzaakte hartziekte door injecties in de buik maar dit kan ook met een injectie direct in het hart. Dit wordt geïnjecteerd tijdens dezelfde operatie die nodig is om de hartziekte te veroorzaken. Als dit werkt, dan pas zal deze therapie ook worden toegepast nadat de hartziekte zich al ontwikkeld heeft, en ondergaan de dieren nogmaals een operatie om deze injectie te krijgen. Na de ingreep zullen de muizen dagelijks worden gecontroleerd op het welzijn en krijgen ze ook pijnstilling.

Voordat we besluiten over te gaan tot proefdierstudies, analyseren we eerst reeds verzameld weefselmateriaal, patiëntenmateriaal, en/of (gekweekte) cellen. De resultaten uit deze experimenten bepalen uiteindelijk het besluit om een dierexperiment te gaan doen. Gegevens uit klinische studies bij patiënten kunnen ook aanleiding zijn om dierproeven uit te voeren. De complexe processen bij hartziekte kunnen alleen in een functionerend hart worden bestudeerd. De interactie tussen de verschillende cellen en de plaats van deze cellen in het hart zijn in het laboratorium niet volledig na te bootsen. In het intacte hart kunnen we communicatie tussen hartcellen, de locatie in het hart en de hartcontractie bestuderen, die essentieel zijn om hartfalen te bestuderen. Door gebruik te maken van diermodellen kunnen we ook de veiligheid, effectiviteit en specificiteit van de voorgestelde therapieën beter inschatten.