In de pluimveehouderij zijn gezondheid en welzijn een belangrijk aspect van productie. Om de gezondheid en welzijn te onderhouden en verbeteren, zijn er verschillende tools beschikbaar zoals behandelingen. Behandelingen, zoals antibiotica, ontworming, supplementen, zijn nodig om pijn en lijden in dieren te verminderen en de impact op gezondheid en welzijn te verkleinen in het geval van een ziekte uitbraak. Het is goed diergeneeskundig handelen om het gehele koppel kippen te behandelen omdat alle dieren at risk zijn om de ziekte te ontwikkelen wanneer deze aangetoond is in het koppel. Behandelingen worden in de pluimveehouderij meestal via massa applicatie toegediend, zoals via het drinkwater. Om optimaal effect van een behandeling te behalen moet het middel voldoende concentraties halen in de target weefsels en het bloed, dit wordt farmacokinetiek genoemd. Er zijn veel factoren van invloed op de effectiviteit van een behandeling; zo heeft iedere aanpassing aan het dier of de omgeving de potentie om de effectiviteit te beïnvloeden middels invloed op de farmacokinetiek en verwijdering uit weefsels. In het licht van ontwikkelingen op gebied van verduurzaming en dierwelzijn, is er een grote noodzaak voor onderzoek naar het effect van deze ontwikkelingen op behandelingen. Dit project heeft tot doel om data te verzamelen van de verschillende invloeden op de farmacokinetiek van diergeneesmiddelen. De vertaling naar de praktijk gebeurt door het verzamelen van een relatief kleine hoeveelheid data onder gecontroleerde omstandigheden en dit te vertalen naar groepsniveau. Aanpassingen van doseringen kunnen worden gemodelleerd en uitkomsten kunnen worden voorspeld middels computer modellering.

Het ongerief dat de dieren zullen ervaren door handelingen met de dieren, is voornamelijk te wijten aan acties die verband houden met bloedafname ten behoeve van de concentratiebepalingen in het bloed. Het verwachte ongerief wordt gedurende een korte periode ingedeeld als licht tot matig.

Vervanging van de dierproef door proefdiervrije alternatieven is niet mogelijk omdat met in vitro (in het laboratorium uitgevoerd) systemen de samenhang tussen het ontstaan van de ziekte bij het dier en gerelateerde ziekteverschijnselen en vermindering van orgaanfuncties niet kan worden gesimuleerd. Het doel van dit project kan niet worden bereikt door wijziging van de houderijsystemen van de doeldiersoorten in het veld. Het beschreven probleem doet zich zowel voor in intensieve landbouwsystemen als in extensieve of biologische landbouwsystemen en kan verschillen in impact bij aanpassing van de huisvesting. Aanpassingen in de houderijsystemen kunnen daardoor juist de drijfveer zijn voor dit onderzoek.