De meeste chronische ontstekingsziekten gaan gepaard met fibrose, een proces waarbij bindweefsel zich ophoopt. Vrijwel elk orgaan kan door fibrose worden aangetast, waaronder de lever, longen, darmen, nieren en het hart. De ontwikkeling van fibrose wordt gekenmerkt door aanhoudende ontsteking en kan bij ernstige progressie leiden tot orgaanfalen en uiteindelijk tot het overlijden. Een diepgaand inzicht in de mechanismen die leiden tot weefselschade, ontsteking, fibrose en/of dysfunctie is van groot belang voor het ontwikkelen van mogelijke therapieën voor verschillende belangrijke menselijke ziekten.

De bovenstaande behandelingen zullen leverfibrose veroorzaken bij de muizen. Dit kan leiden tot een daling van de lichaamstemperatuur en/of gewichtsverlies. Er zouden geen ernstige gevolgen moeten zijn voor de gezondheid van de muizen tot de analyse.

Voor de analyse op het einde van het experiment moeten de organen van elke muis worden geanalyseerd en daarvoor zullen de muizen worden geëuthanaseerd.

Het aantal muizen is bepaald op basis van gelijkaardige experimenten in het verleden om het aantal muizen te beperken tot de hoeveelheid die nodig is voor statistisch relevante resultaten. Momenteel zijn er in het lab echter nog geen experimenten uitgevoerd met deze specifieke muizenlijnen. Aangezien we dus nog geen goed idee hebben over de hoeveelheid variabilitiet binnen onze experimenten zullen de eerste experimentele resultaten worden gebruikt om het aantal muizen te bepalen dat nodig is om significante datasets te genereren voor het verdere verloop van het onderzoek.

Dieren worden nauwlettend in de gaten gehouden en als humane eindpunten worden bereikt, worden ze onmiddellijk geëuthanaseerd via cervicale dislocatie om ernstig lijden te voorkomen. Dieren worden ook gehuisvest met verrijkingsmateriaal in hun kooien. De volgende humane eindpunten worden gebruikt om de gezondheid van de behandelde dieren te beoordelen tijdens de experimenten: een verlies van 20% lichaamsgewicht, huidulceratie op de injectieplaats, gebogen houding, pilo-erectie, diarree of constipatie en verminderde mobiliteit.

In dit onderzoek worden muizen gebruikt als modelorganisme, aangezien hun immuunsysteem en fysiologie vergelijkbaar zijn met die van de mens. Daarnaast is de typische accumulatie van verschillende macrofagenpopulaties die tijdens fibrose in de mens wordt aangetroffen, ook waarneembaar bij muizen. Bovendien zijn er verschillende hulpmiddelen voor muizenonderzoek aanwezig in het lab waarmee menselijke ziekten specifiek kunnen worden nagebootst. Dit maakt het mogelijk om fibrose-gerelateerde immunologische processen in detail te bestuderen. Door specifieke celpopulaties, zoals de verschillende macrofaagpopulaties, te isoleren en te analyseren, kunnen we met hoge resolutie inzicht krijgen in deze processen. Alle protocollen die nodig zijn in het onderzoek zijn geoptimaliseerd en klaar voor gebruik met muizen.

Vereist volgens regelgeving